اگر چه زخمی و خاموش و سر جدا آورد

تو را برای من از عرشِ نی، خدا آورد

تو را به روی طبق، روی دست‌های بلند

برای گرمی این بزم بینوا آورد

محله‌های یهودی ز خارها پُر بود

میان کوچه به زحمت به عمه‌اش می‌گفت

کمی مواظب من باش بین نامَحرم

چه حرف‌ها که در این ازدحام پیچیده

گنجشک پر، جبریل پر، بابا سه نقطه

من پر، تو پر، هرکس شبیه ما سه نقطه

عمه نه، عمه بال‌هایش پر ندارد

حالا بماند در خرابه تا سه نقطه

شاید که خواب دیده‌ام، این سر خیالی است

اما نه خواب هم که بود باز هم عالی است

مهمان من قدم به سر چشم ما گذار

هر چند دست سفرۀ این طفل خالی است