ذکر تو اهلِ تزکیه را مست می‌کند

حتی ردیف و قافیه را مست می‌کند

بلخ و حجاز و قونیه را مست می‌کند

در ری به اشک، قرنیه را مست می‌کند

چه زود شستی از آن دست‌های زیبا دست کشید از سر دنیایت آرزوها دست

شب ولادت تو قلب مادرت لرزید و داد حال عجیبی برای بابا دست

السلام ای پناه مُلک و مکان

در ید قدرتت عنان جهان

رفته قنداقه‌ات به عرش خدا

تشنۀ پای بوسی‌ات همگان

در طوافت قیامتی شده است

می‌رسد هر فرشته با هیجان

دریا بیا و موج بزن بر دل کویر

ما را ببر به خدمت آن زادۀ امیر

ما را ببر به علقمه آن قبله‌گاه آب

امشب جواز نوکریَم را از او بگیر