دسترسی سریع به موضوعات اشعار
جستجوی پيشرفته
ای لاله من نیلوفرم، عمه بنفشه

در سینه‌ام داغی نشسته روی داغی

دارم به دل از لاله‌های داغ باغی

 

با رفتنت شادی هم از دل‌های ما رفت

بعد از فراقت از غم دل کو فراغی؟

پروانه‌ها

طوفان از اینجا می‌برد پروانه‌ها را

وقتی که ویران می‌کند کاشانه‌ها را

 

رگ‌های دنیا پر شده از خون خورشید

کم کم حقیقت می‌دهد افسانه‌ها را

کوچۀ بی‌عاطفه

خنده بر پاره‌گریبانی‌مان می‌کردند

 خنده بر بی‌سر و سامانی‌مان می‌کردند

 

هرچه ما آیه و قرآن و دعا می‌خواندیم

بیشتر شک به مسلمانی‌مان می‌کردند

فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×