تو می‌‌خواهی پر از اخلاص باشی

نگهبان حریم یاس باشی

اگر یار حسینی، می‌‌توانی

برای تشنه‌ها عباس باشی؟

یک اسب میان خیمه‌ها پیدا شد

در سینۀ دشت شیونی برپا شد

بغضی که نهفته در قلم موی تو بود

بر بوم چکید و عصر عاشورا شد

هرگاه عطش آمد و بی تاب شدم

با جرعه‌ای از مشک تو سیراب شدم

از شرم و خجالت دو دستت اما

مانند تمام رودها، آب شدم