بچه‌ها بازم محرم اومده

عید ما با بهار غم اومده

بچه‌ها خیمۀ ماتم بزنید

همگی به سینه محکم بزنید

بچه‌ها پارچۀ مشکی بیارید

بچه‌ها ز دیده‌ها اشک ببارید

سر کوچه تکیه‌ای به پا کنید

پسر فاطمه رو صدا کنید

همه طبل و سنج و زنجیر بیارید

کربلا رو خوب به تصویر بیارید

پشت پا به هر تباهی بزنین

در هر خونه سیاهی بزنین

دسته‌های سینه زن غم بگیرین

غنچه‌ها! ز دیده شبنم بگیرین

توی هیئت به همه سلام کنین

بچه سیدارو احترام کنین

اهل کوفه آخه بی حیا بودن

اهل زشتی، اهل ناسزا بودن

برا دنیا دل ز کوثر بریدن

بچه‌های زهرا رو سر بریدن

مادرم می‌‌گه که نور عین من

تا توان داری بگو: حسین من

این حسین کیه که دل دیوونشه؟

مرغ دل اسیر آب و دونشه

این حسین کیه که دل خاطرخواشه؟

مادرم می‌گه یار نوکراشه

این حسین کیه که مرد عمله؟

مادرم می‌گه که اسمش عسله

این حسین کیه که خیلی کریمه؟

صاحب غربت و داغ عظیمه

وقتی اسمش رو لبا جاری می‌شه

ناگهان اشک چشا جاری می‌شه

بین اشک و خنده‌ام می‌گم حسین

تا روزی که زنده‌ام می‌گم حسین