تشریف تو بر حدوث کاری است جلی
آنسان که به کائنات تشریف علی
از قوس صعود غبغبت دانستم
کرده است نزول، حق به طفلی بغلی
دعای زنده‌دلان صبح و شام یا حسن است
که موی تیره و روی سپید با حسن است
حسین می‌شنوم هرچه یاحسن گویم
دو کوه هست ولی کوه بی‌صدا حسن است
به یاد آن لب شیرین که مصطفی بوسید
ز پا درآورد آخر سرشک شور مرا
یک مصرع است حاصل عمری که داشتم:
یار آمد و گرفت و به بندم کشید و برد
«تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزردۀ گزند مباد»
شنیده‌ام که گدا موج می‌زند به درت
سرای جود تو خالی ز مستمند مباد
تشریف تو بر حدوث کاری است جلی
آنسان که به کائنات تشریف علی
از قوس صعود غبغبت دانستم
کرده است نزول، حق به طفلی بغلی
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
