دنیا پر است از نفحات نوای تو

لبیک یاحسین، به سوز صدای تو

بر نیزۀ غریبی اگر تکیه داده‌ای

عالم شنید، تا به قیامت ندای تو

بدبخت، آن کسی است که طرد از تو می‌شود

خوشبخت، هر که آمده زیر لوای تو

ذرات عالمند مطیع ولایتت

کور است آن کسی که نفهمد ولای تو

قم یا حسین را، که خدا با دل تو گفت

آغاز شد قیام تو و کربلای تو

می‌خواست اینکه کشته ببیند تو را خدا

تا دین خویش، بیمه کند با عزای تو

تو هر چه داشتی، به خدا دادی ‌ای غریب

او هستی‌اش، چگونه نریزد به پای تو؟

عالم اگر برای غمت گریه‌ها کند

جبران نمی‌شود نمی ‌از گریه‌های تو

دنیا اگر به درد و بلایا شود دچار

یک ذره کم نمی‌شود از ابتلای تو

یک موی اصغر تو بیارزد به عالمی

کی انتقام، شد عوض کشته‌های تو

مهدی برای داغ تو خیمه‌نشین شده

غیبت ادامه ایست، از آن ماجرای تو

تبعید هر امام و زندان هر امام

دنبالۀ اسیری زینب، برای تو

زهرا کشید بار فدک را به جای ما

زینب چشید طعم کتک را به جای تو

صوت الحزین خواهر مظلومه‌ات، حسین

در حنجر زمان شده، صوت رسای تو