رونمایم از سفر کوه غم است
قامتم از کوله بار غم خم است
از میان این همه طفل یتیم
دختر شیرین زبان تو کم است
دو چشمت چشمهآب حیات است
دو دستت سفره‌دار کائنات است
اگرچه آسمان این‌قدر بالاست
ولی باید بگویم خاک پات است
ظرف خالی، دوباره پر شده است
آسمان از ستاره پر شده است
هر دو چشم ستاره بارانم
از شعف، از نظاره پر شده است
دل ما خورده گره بر ورق دفتر عشق
درس‌ها یاد گرفتیم از این منبر عشق
کسب تکلیف نمودیم اگر از در عشق
عشقمان بوده بمانیم فقط محضر عشق
این جمعه هم گذشت، نشد تا ببینمت
دادم به دل امید که فردا ببینمت
می‌خوانم از دو دست ابوالفضل تا مگر
یک شب میان روضۀ سقا ببینمت
رونمایم از سفر کوه غم است
قامتم از کوله بار غم خم است
از میان این همه طفل یتیم
دختر شیرین زبان تو کم است
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
