با یا حسین عشق من آغاز می‌شود

با اربعین شکوفۀ گل باز می‌شود

با یا حسین می‌رسد از راه، عطر یاس

با اربعین بهار گل آغاز می‌شود

من، دیده جز به سوی برادر، نداشتم ‌

آیینه جز حسین، برابر نداشتم

وقتی صدای غربت یاسین بلند شد

در خاطرم، به جز غم کوثر نداشتم

چون او کسی به راه وفا، یاوری نکرد

خون جگر نخورد و پیام آوری نکرد

زینب که مثل او کسی از داغدیدگان

با اشک چشم خویش، گهرپروری نکرد

تا باد گره گشای زلف چمن است

بر سینۀ لاله، داغ گل‌های من است

هجده یوسف اگر چه از دستم رفت

سوغات من از سفر، همین پیرهن است