مشخصات شعر

جای بوسه

دل، ریش شد ز غم، به دلم نیشتر مزن

آتش به خرمن من از این بیش‌تر مزن

 

از داغِ خشکی لب او، چشم‌ها تر است

دست تو خشک! آتش بر خشک و تر مزن

 

این لب، هزار بار مرا بوسه داده است

گر می‌زنی، برابر دختر دگر مزن

 

ای چوب خیز‌ران! تو ادب کن، فرو میا

خود را به جای بوسه‌ی «خیر ‌البشر» مزن

 

دستت شکسته باد! که دندان او شکست

ای سنگ‌دل! تو سنگ به دُرج گهر مزن

 

من دست بر سر و تو به سر، چوب می‌‌زنی

بر نخل آرزوی جهانی، تَبَر مزن

 

از طشت هم به عمّه‌، پدر می‌کند نگاه

بر خرمن وجود من و او شرر مزن

 

دعوت از او کنم که به ویرانه سر زند

ای مرغ روح! از قفس سینه پر مزن

 

 

جای بوسه

دل، ریش شد ز غم، به دلم نیشتر مزن

آتش به خرمن من از این بیش‌تر مزن

 

از داغِ خشکی لب او، چشم‌ها تر است

دست تو خشک! آتش بر خشک و تر مزن

 

این لب، هزار بار مرا بوسه داده است

گر می‌زنی، برابر دختر دگر مزن

 

ای چوب خیز‌ران! تو ادب کن، فرو میا

خود را به جای بوسه‌ی «خیر ‌البشر» مزن

 

دستت شکسته باد! که دندان او شکست

ای سنگ‌دل! تو سنگ به دُرج گهر مزن

 

من دست بر سر و تو به سر، چوب می‌‌زنی

بر نخل آرزوی جهانی، تَبَر مزن

 

از طشت هم به عمّه‌، پدر می‌کند نگاه

بر خرمن وجود من و او شرر مزن

 

دعوت از او کنم که به ویرانه سر زند

ای مرغ روح! از قفس سینه پر مزن

 

 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×