مشخصات شعر

چهار نشان از حسین

بگیر آینه را رو به چار خورشیدت
که ناامید نماند تمام امّیدت

 

تو سیب شاخۀ ایمان مرتضی بودی
که دست فاطمه از باغ آسمان چیدت

 

به ذات خویش ندارد رمق که ماه شود
خدا به آینۀ ماهتاب تابیدت

 

رسول امّ ابیها به دخترش گفت و
علی هم امّ بنین ای بزرگ! نامیدت

 

شکست قامت مقتل، نشست در حیرت
کنار چهار نشان از حسین تا دیدت

 

تو را به دست ابالفضل... رحمتی بفرست
تو را به زینب کبری که کرد تأییدت

 

بمیر و زنده شو ای سال نو! چرا که شده ست
وفات فاطمه، میلاد فاطمه عیدت

چهار نشان از حسین

بگیر آینه را رو به چار خورشیدت
که ناامید نماند تمام امّیدت

 

تو سیب شاخۀ ایمان مرتضی بودی
که دست فاطمه از باغ آسمان چیدت

 

به ذات خویش ندارد رمق که ماه شود
خدا به آینۀ ماهتاب تابیدت

 

رسول امّ ابیها به دخترش گفت و
علی هم امّ بنین ای بزرگ! نامیدت

 

شکست قامت مقتل، نشست در حیرت
کنار چهار نشان از حسین تا دیدت

 

تو را به دست ابالفضل... رحمتی بفرست
تو را به زینب کبری که کرد تأییدت

 

بمیر و زنده شو ای سال نو! چرا که شده ست
وفات فاطمه، میلاد فاطمه عیدت

۱ نظر
 
  • معصومه ۱۳۹۵/۰۱/۲۴

    سلام بر حسین ... سلام بر اباالفضل ...

فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×