ای شمر! بر صحیفه‌ی قرآن نشسته‌ای
گنجینه‌ی خداست که بر آن نشسته‌ای
بر جلوه‌گاه علم لدن پا نهاده‌ای
بر بوسه‌گاه ختم رسولان نشسته‌ای
با پای چکمه‌دار تو بر سینه‌ی حسین
جایی که دیده زخم فراوان نشسته‌ای
خنجر به حنجری که بُوَد تشنه می‌کشی
بر پیکری که می‌رودش جان نشسته‌ای
اسلام ز سعی مسلمین ریشه گرفت
وز خون حسین نخل دین ریشه گرفت
نخلی که حسین روز عاشورا کاشت
از اشک عزای اربعین ریشه گرفت
سلام ما به بقیع و بقاع ویرانش
بر آن حریم که باشد ملک نگهبانش
سلام ما به بقیع، آن تجسّم غربت
گواه بر سخنم تربت امامانش
لطف امام هادى و نور ولایتش
ما را اسیر کرده به دام محبتش
بر لطف بى کرانۀ او بستهایم دل
امشب که جلوه‌گر شده خورشید طلعتش
سرچشمۀ خیر و برکات است حسین
معراج صلات و صلوات است حسین
فرمود نبی: نوشته بر ساقۀ عرش
مصباح هدی، فُلک نجات است حسین
ای شمر! بر صحیفه‌ی قرآن نشسته‌ای
گنجینه‌ی خداست که بر آن نشسته‌ای
بر جلوه‌گاه علم لدن پا نهاده‌ای
بر بوسه‌گاه ختم رسولان نشسته‌ای
با پای چکمه‌دار تو بر سینه‌ی حسین
جایی که دیده زخم فراوان نشسته‌ای
خنجر به حنجری که بُوَد تشنه می‌کشی
بر پیکری که می‌رودش جان نشسته‌ای
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
