امشب که رنگ از رخ مهتاب رفته است

 صبر و قرار از دل احباب رفته است

در کربلا ز آمدن کاروان شام

 شورى به پاست کز دل ما تاب رفته است

صحرا به دشت لاله بدل شد ز بس که باز

 از چشم اهل قافله، خوناب رفته است

زینب شده است محو حسین و مزار او

 چون اختران به خلوت مهتاب رفته است

قبر حسین، قبله‌ی عشق است و عابدین

 در قبله‌گاه عشق به محراب رفته است

طفلى که خواب راحت از او چشم بسته بود

 امشب به روى قبر پدر، خواب رفته است

دیگر رباب پا نگذارد به سایه‌ها

 او را ز سر چو مهر جان‌تاب رفته است

از یاد اربعین دلم افتد به پیچ و تاب

چون طایرى که در دل گرداب رفته است