مشخصات شعر

هفتم آسمان

کربلا! ای جنّت‌المأوای ما!

ای بهشت خلد و روح‌افزای ما!

 

زائرانت، قدسیان خوش‌سرشت

خادمانت، حور و غلمان بهشت

 

آستانت، روح‌بخش و دل‌نواز

ای حریمت، قبله‌ی اهل نیاز!

 

هر نبیّ و هر وصی شد ره‌سپار

از برای طوفت، ای عالی‌مزار!

 

از مزارت فیض بردند و شرف

ای غبار روضه‌ات، «خیر‌التّحف»!

 

 

شاه خوبان، خسرو ایزدصفات

آمد از صفّین چو در «شاطی الفرات»

 

خاک را بویید و بر آن ریخت اشک

عرش را زآن اشک آمد بر تو رشک

 

کعبه را فضلت، معظّم داشته

حُرمت از فیض تو زمزم داشته

 

گر نبودی، کعبه کی آمد پدید؟

نام میقات و حرم کس کی شنید؟

 

ای مقدّس‌سرزمین باشکوه!

جوهر لطفی؛ صفا و مروه، کوه

 

رتبه‌ی تسبیح دارد از شرف

سُبحه از خاک تو چون گردد به کف

 

سجده بر خاک تو، ای رشک جنان!

نور بخشد تا به هفتم‌آسمان

 

در دعای واردین و زائرین

گوید آمین، حضرت «روح‌الامین»

 

یا ربِ داعیت، نگْذشته ز لب

کآیدش لبّیک از فرمان رب

 

حبّذا! «طوبی لهم حسن‌المآب»!

کی بُوَد خوابید‌گانت را حساب؟

 

عاشقم من بر تو و بر کوی تو

رشک مینو، ساحت دل‌جوی تو

 

چون بمیرم در دل است این آرزو

خاک گردم، خاک آن کوی نکو

 

چون بر آرم روز محشر سر ز خاک

سر بر آرم زآن همایون‌خاک پاک

هفتم آسمان

کربلا! ای جنّت‌المأوای ما!

ای بهشت خلد و روح‌افزای ما!

 

زائرانت، قدسیان خوش‌سرشت

خادمانت، حور و غلمان بهشت

 

آستانت، روح‌بخش و دل‌نواز

ای حریمت، قبله‌ی اهل نیاز!

 

هر نبیّ و هر وصی شد ره‌سپار

از برای طوفت، ای عالی‌مزار!

 

از مزارت فیض بردند و شرف

ای غبار روضه‌ات، «خیر‌التّحف»!

 

 

شاه خوبان، خسرو ایزدصفات

آمد از صفّین چو در «شاطی الفرات»

 

خاک را بویید و بر آن ریخت اشک

عرش را زآن اشک آمد بر تو رشک

 

کعبه را فضلت، معظّم داشته

حُرمت از فیض تو زمزم داشته

 

گر نبودی، کعبه کی آمد پدید؟

نام میقات و حرم کس کی شنید؟

 

ای مقدّس‌سرزمین باشکوه!

جوهر لطفی؛ صفا و مروه، کوه

 

رتبه‌ی تسبیح دارد از شرف

سُبحه از خاک تو چون گردد به کف

 

سجده بر خاک تو، ای رشک جنان!

نور بخشد تا به هفتم‌آسمان

 

در دعای واردین و زائرین

گوید آمین، حضرت «روح‌الامین»

 

یا ربِ داعیت، نگْذشته ز لب

کآیدش لبّیک از فرمان رب

 

حبّذا! «طوبی لهم حسن‌المآب»!

کی بُوَد خوابید‌گانت را حساب؟

 

عاشقم من بر تو و بر کوی تو

رشک مینو، ساحت دل‌جوی تو

 

چون بمیرم در دل است این آرزو

خاک گردم، خاک آن کوی نکو

 

چون بر آرم روز محشر سر ز خاک

سر بر آرم زآن همایون‌خاک پاک

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×