مشخصات شعر

شاخ گل من

افتاده ز پا، آخر بر من

شاخ گل من، این اکبر من

 

اى اکبر من! اى آن ‌که تویى

جان تن من، عقل سر من

 

اى روى خوشت، نور بصرم!

وى بوى خوشت، جان‌پرور من!

 

اى تازه جوان! طاووس جنان!

بر‌کنده غمت، بال و پر من

 

هرگز نرود، اى لاله‌رخم!

داغ غم تو، از خاطر من

 

بر فرق سرت، این زخم که زد؟

اى کاش زدى، بر پیکر من!

 

من چشمْ‌ترم، من خشکْ‌لبم

بنگر، پسرا! خشک و تر من

 

هم‏چون عمرم، بس تند مرو

کآید ز پى‏ات، خوش اصغر من

شاخ گل من

افتاده ز پا، آخر بر من

شاخ گل من، این اکبر من

 

اى اکبر من! اى آن ‌که تویى

جان تن من، عقل سر من

 

اى روى خوشت، نور بصرم!

وى بوى خوشت، جان‌پرور من!

 

اى تازه جوان! طاووس جنان!

بر‌کنده غمت، بال و پر من

 

هرگز نرود، اى لاله‌رخم!

داغ غم تو، از خاطر من

 

بر فرق سرت، این زخم که زد؟

اى کاش زدى، بر پیکر من!

 

من چشمْ‌ترم، من خشکْ‌لبم

بنگر، پسرا! خشک و تر من

 

هم‏چون عمرم، بس تند مرو

کآید ز پى‏ات، خوش اصغر من

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×