مشخصات شعر

مشک بر دوش

گوش کن گوش، صدای نفسی می‌آید

مَشک بر دوش، از آن دور، کسی می‌آید

 

کیست این مرد که این‌گونه به دشمن زده است؟

که ز هر گوشه، صدای جرسی می‌آید

 

این‌ قَدَر موج نزن در عطشِ دیدن او

آخر، ای علقمه! فریادرسی می‌آید

 

بس که خفتند در این بادیه گل‌گون‌کفنان

«موسی این‌ جا به امید قبسی می‌آید»[i]

 

سیّدی بر کمرش، شال عزا می‌پیچد

گوییا از سر بالین کسی می‌آید

 

 


[i]. این مصراع از «حافظ» است. (ص 453) 

مشک بر دوش

گوش کن گوش، صدای نفسی می‌آید

مَشک بر دوش، از آن دور، کسی می‌آید

 

کیست این مرد که این‌گونه به دشمن زده است؟

که ز هر گوشه، صدای جرسی می‌آید

 

این‌ قَدَر موج نزن در عطشِ دیدن او

آخر، ای علقمه! فریادرسی می‌آید

 

بس که خفتند در این بادیه گل‌گون‌کفنان

«موسی این‌ جا به امید قبسی می‌آید»[i]

 

سیّدی بر کمرش، شال عزا می‌پیچد

گوییا از سر بالین کسی می‌آید

 

 


[i]. این مصراع از «حافظ» است. (ص 453) 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×