ای خوش آن روزی که من آرام جانی داشتم

چار نور دیده و روح و روانی داشتم

ای خوش آن روزی که در گلزار عشق و آرزو

عون و عبدالله و عباس جوانی داشتم

ای خوش آن روزی که بودم در حضورت یا حسین

در میان گلستانت آشیانی داشتم

ای خوش آن روزی که از گل‌های باغ بوتراب

در مدینه گلستان و دلستانی داشتم

من هم از خورشید و ماه ای اختران آسمان!

روزگاری در مدینه آسمانی داشتم

چار فرزندم فدای زاده‌ی زهرا حسین

بهتر از این یا رب آیا ارمغانی داشتم؟

با دل سوزان «ترابی» در میان اشک و آه

با غم عشق حسینم داستانی داشتم