مشخصات شعر

دوازدهم محرم (شهادت امام سجاد به روایتی)؛ گریه

دریا به دیدۀ تر من گریه می‌کند

آتش ز سوز حنجر من گریه می‌کند

 

سنگی که می‌زنند به فرقم ز روی بام

بر زخم تازۀ سر من گریه می‌کند

 

از حلقه‌های سلسله خون می‌چکد چو اشک

زنجیر هم به پیکر من گریه می‌کند

 

ریزد سرشک، دیدۀ اکبر به نوک نی

اینجا به من برادر من گریه می‌گند

 

وقتی زدند خنده به اشکم زنان شام

دیدم سه ساله خواهر من گریه می‌کند

 

رأس حسین بر همه سر می‌زند ولی

چون می‌رسد برابر من گریه می‌کند

 

ای اهل شام پای نکوبید بر زمین

کاینجا ستاده مادر من گریه می‌کند

 

زن‌های شام هلهله و خنده می‌کنند

جایی که جد اطهر من گریه می‌کند

دوازدهم محرم (شهادت امام سجاد به روایتی)؛ گریه

دریا به دیدۀ تر من گریه می‌کند

آتش ز سوز حنجر من گریه می‌کند

 

سنگی که می‌زنند به فرقم ز روی بام

بر زخم تازۀ سر من گریه می‌کند

 

از حلقه‌های سلسله خون می‌چکد چو اشک

زنجیر هم به پیکر من گریه می‌کند

 

ریزد سرشک، دیدۀ اکبر به نوک نی

اینجا به من برادر من گریه می‌گند

 

وقتی زدند خنده به اشکم زنان شام

دیدم سه ساله خواهر من گریه می‌کند

 

رأس حسین بر همه سر می‌زند ولی

چون می‌رسد برابر من گریه می‌کند

 

ای اهل شام پای نکوبید بر زمین

کاینجا ستاده مادر من گریه می‌کند

 

زن‌های شام هلهله و خنده می‌کنند

جایی که جد اطهر من گریه می‌کند

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×