با تو شروع می‌شوم ابتدای من
ای جلوه‌ی خدایی بی‌انتهای من
پایان راه تو به خدا ختم می‌شود
از راه کربلاست مسیر خدای من
لحظه به لحظه محضر زهرا رسیده است
رنگ خدا گرفته اگر گریه‌های من
از روی فرش‌های حسینیه عزا
تا عرش می‌رود اثر ردّ پای من
شکر خدا که در دهه‌ی آخرالزمان
خرج تو می‌شود نفس من صدای من
این گریه‌ی برای تو کفاره من است
این راه توبه‌ای است برای خطای من
از من نیاز می‌رسد و از تو ناز ـ عجب
درد سری شده سفر کربلای من
غم تا غم یار است، از غم خیر دیدیم
از گریه و از آه و ماتم خیر دیدیم
هر وقت دم دادیم، تو بر ما دمیدى
ما بین دم دادن دمادم خیر دیدیم
بنا نیست امروز افسرده باشیم
پس از چند شب باز پژمرده باشیم
مگر می‌شود نور را دیده باشیم؟
ولی دل به خورشید نسپرده باشیم
من همان یا کریم دام شما
جبرئیل قدیم بام شما
صبح روز نخست خواندمتان
چقدر آشناست نام شما
در تشنگی سراب به دردی نمی‌خورد
تنها خیال آب به دردی نمی‌خورد
حرفی بزن که اشک مرا در بیاوری
این جام بی شراب به دردی نمی‌خورد
با تو شروع می‌شوم ابتدای من
ای جلوه‌ی خدایی بی‌انتهای من
پایان راه تو به خدا ختم می‌شود
از راه کربلاست مسیر خدای من
لحظه به لحظه محضر زهرا رسیده است
رنگ خدا گرفته اگر گریه‌های من
از روی فرش‌های حسینیه عزا
تا عرش می‌رود اثر ردّ پای من
شکر خدا که در دهه‌ی آخرالزمان
خرج تو می‌شود نفس من صدای من
این گریه‌ی برای تو کفاره من است
این راه توبه‌ای است برای خطای من
از من نیاز می‌رسد و از تو ناز ـ عجب
درد سری شده سفر کربلای من
اولین نظر را ارسال کنید