مشخصات شعر

بانو! تو هم گفتی حسین، اشکت روان شد؟

تو می‌روی و تازه غم ها پا بگیرد

بعد از تو تنهاییِ من معنا بگیرد

 

بانو! فقط نام تو اُمّ المؤمنین است

آن زن اگر چه نام زیبا را بگیرد

 

با رفتن تو گوشه‌ای از خانه، تنها

زانوی غم را در بغل، زهرا بگیرد

 

از بس که دلتنگ تو می‌گردد یتیمم

شب‌ها کنار قبر تو احیا بگیرد

 

بهتر که رفتی و ندیدی بین کوچه

رنگ کبودی زیر چشمش جا بگیرد

 

بانو! تو هم گفتی حسین، اشکت روان شد؟

با روضه خواندن‌های تو دل‌ها بگیرد

 

آری در عاشورا میان قتلگاهش

دعوا سرِ پیراهنش بالا بگیرد

 

نامرد! با خنده سرِ از تن جدا را 

 در پیش روی زینب کبری بگیرد...

 

بانو! تو هم گفتی حسین، اشکت روان شد؟

تو می‌روی و تازه غم ها پا بگیرد

بعد از تو تنهاییِ من معنا بگیرد

 

بانو! فقط نام تو اُمّ المؤمنین است

آن زن اگر چه نام زیبا را بگیرد

 

با رفتن تو گوشه‌ای از خانه، تنها

زانوی غم را در بغل، زهرا بگیرد

 

از بس که دلتنگ تو می‌گردد یتیمم

شب‌ها کنار قبر تو احیا بگیرد

 

بهتر که رفتی و ندیدی بین کوچه

رنگ کبودی زیر چشمش جا بگیرد

 

بانو! تو هم گفتی حسین، اشکت روان شد؟

با روضه خواندن‌های تو دل‌ها بگیرد

 

آری در عاشورا میان قتلگاهش

دعوا سرِ پیراهنش بالا بگیرد

 

نامرد! با خنده سرِ از تن جدا را 

 در پیش روی زینب کبری بگیرد...

 

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×