از داغ تو سیب سرخ، لک خواهد زد
خون از دل شاخهها شتک خواهد زد
هر وقت که باران بزند یاد لبت
بر زخم دل زمین نمک خواهد زد
آشفته و تب‌دار و برافروخته‌اند
در آتش اشتیاق تو سوخته‌اند
امروز فرشته‌ها به گنجینۀ عرش
از خون خروشان تو اندوخته‌اند
آشفتگی از نگاه مجنون پیداست
از آتش گونههای گلگون پیداست
از دورترین نقطه به او خیره شوید
مانند جزیرهای که در خون پیداست
دریای دلت راهی ساحل‌ها شد
دست تو کلید حل مشکل‌ها شد
پرواز به آزادگی‌ات می‌بالد
عشقت سند سلامت دل‌ها شد
یک جرعه نخورد تا نفس تازه کند
برداشت عَلَم که عشق، اندازه کند
می‌خواست خدا کتاب عاشورا را
با دست به خون نشسته شیرازه کند
از داغ تو سیب سرخ، لک خواهد زد
خون از دل شاخهها شتک خواهد زد
هر وقت که باران بزند یاد لبت
بر زخم دل زمین نمک خواهد زد
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
