مشخصات شعر

عصر عاشورا

 

بوی دود ربنایی سوخته          

می‌وزد در خیمه‌هایی سوخته

 

دیده‌ام در قاب زنجیری سیاه

عکس‌های کربلایی سوخته

 

یک نفر دارد میان کـعبه‌اش          

می‌نهد سنگ بنایی سـوخته

 

آه ای دریای بی احــساس آی          

آب می‌خواهد صدایی سـوخته

 

کشتی‌ای افتاده درامواج دود         

در کنارش ناخدایی سـوخته

 

کاروان شعله دارد می‌رود            

در پی‌اش دامان و پایی سوخته

 

در پی عمامه‌ای خاکسترین           

می‌رود آل عبایی سوخته

 

آی جـبــراییل بالت را بپای           

هست این غار حرایی ســوختـه

عصر عاشورا

 

بوی دود ربنایی سوخته          

می‌وزد در خیمه‌هایی سوخته

 

دیده‌ام در قاب زنجیری سیاه

عکس‌های کربلایی سوخته

 

یک نفر دارد میان کـعبه‌اش          

می‌نهد سنگ بنایی سـوخته

 

آه ای دریای بی احــساس آی          

آب می‌خواهد صدایی سـوخته

 

کشتی‌ای افتاده درامواج دود         

در کنارش ناخدایی سـوخته

 

کاروان شعله دارد می‌رود            

در پی‌اش دامان و پایی سوخته

 

در پی عمامه‌ای خاکسترین           

می‌رود آل عبایی سوخته

 

آی جـبــراییل بالت را بپای           

هست این غار حرایی ســوختـه

اولین نظر را ارسال کنید
 
فراموشی رمز عبور

ایمیل خود را وارد کنید

×
ارتباط با ما

پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.

×