در واژه‌های شعر تو دیدم وقار را
حُجب و حیای فاطمی این تبار را
با تیغ خطبه فاتح صفین کوفه‌ای
مولا سپرده دست شما ذوالفقار را
ای آنکه شکستی کمر فاصله‌ها را
بگذاشته‌ای پشت سرت مرحله‌ها را
از برکت چشمان مسلمان تو داریم
سوگند به سجادۀ تو نافله‌ها را
ای آنکه کشیده است بیابان به بیابان
ردّ قدمت زحمت این آبله‌ها را
تو مهر قبول کربلایی زینب
زهرای بتول کربلایی زینب
ای وارث نهضت حسین بن علی!
در شام، رسول کربلایی زینب
بر آل عبا تو نور عینی زینب
تو پشت و پناه عالمینی زینب
در فضل و شرافتت همین بس باشد
اینکه تو شریکه الحسینی زینب
هر آینه بانوی مقرب زینب!
نزدیک‌ترین آینۀ رب، زینب!
گفتیم وفادارتر از هرکس کیست؟
دیدیم سلیم گفت: زینب، زینب...
خورشید نجابت و ادب یا زینب
با فضل و وقار، منتجب یا زینب
در اوج شکوه مثل کوهی بانو
هستی تو عقیله العرب! یا زینب
ما ریزه خوار سفرۀ احسان زینبیم
مدیون لطف و فضل ِ فراوان زینبیم
بال ملخ به شانۀ چشم فقیر ماست
عمریست مور مُلک سلیمان زینبیم
ما را پیام خطبۀ زینب نجات داد
شکر خدا که جمله مسلمان زینبیم
ای آینۀ عصمت زهرا! زینب
در صبر و وفا بدون همتا! زینب
تو محرم رازهای مولا بودی
چون فاطمه ای ام ابیها! زینب
ای صبرتو چون کوه در انبوهی از اندوه
طوفان بر آشفتۀ آرام وزیده
ای روضه‌ترین شعرغم انگیز حماسه
ای بغض‌ترین ابر به باران نرسیده
گفته بودم که دیر یا زود از
راه می‌آیی و مرا با خود
بعد یک سال و نیم خون گریه
می‌بری تا وصال خود، تا خود
پیام های خود را از این طریق برای ما ارسال نمایید.
×
