- قصیده و غزل
- مثنوی
- رباعی و دوبیتی
- قطعه
- مفرد
- مسمّط و قالبهای ترکیبی
- ترجیعبند و ترکیببند
- مستزاد
- چهارپاره
- بحرطویل
- نیمایی
- سپید
- غزل مثنوی
- غزال و قالبهای دیگر
- امام علی (ع)
- امام حسن مجتبی (ع)
- امام حسین (ع)
- امام سجاد (ع)
- امام محمد باقر (ع)
- امام جعفر صادق (ع)
- امام موسی کاظم (ع)
- امام رضا (ع)
- امام جواد (ع)
- امام علی النقی (ع)
- امام حسن عسکری (ع)
- امام زمان (عج)
- فرزندان و اهل بیت امیرالمومنین (ع)
- فرزندان و اهل بیت امام حسن مجتبی (ع)
- فرزندان و اهل بیت امام حسین (ع)
- سایر هاشمیان و بستگان اهل بیت (ع)
- جناب حرّ بن یزید ریاحی
- جناب هانی بن عروه
- جناب حبیب بن مظاهر
- جناب مسلم بن عوسجه
- جناب جون بن جوی (غلام سیاه)
- جناب زهیر بن قین
- جناب وهب بن حباب
- سایر یاران امام حسین (ع)
- جامع یاران امام حسین (ع)
- جناب عابس بن ابی شبیب
- ولادت امام موسی کاظم (ع)
- اربعین حسینی
- رحلت رسول اکرم (ص)
- شهادت امام حسن مجتبی (ع)
- شهادت امام رضا (ع)
- شهادت حضرت رقیه (س)
- ولادت امام محمد باقر (ع)
- شهادت امام علی النقی (ع)
- ولادت امام جواد (ع)
- ولادت حضرت علی اصغر (ع)
- ولادت امام علی (ع)
- وفات حضرت زینب (س)
- شهادت امام موسی کاظم (ع)
- مبعث رسول اکرم (ص)
- ولادت امام حسین (ع)
- ولادت حضرت عباس (ع)
- ولادت امام سجاد (ع)
- ولادت حضرت علی اکبر (ع)
- ولادت امام زمان (عج)
- ولادت حضرت رقیه (س)
- حرکت کاروان امام (ع) از مدینه
- عید سعید فطر
- سالروز تخریب حرم ائمه بقیع (ع)
- وفات حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)
- شهادت حضرت حمزه (ع)
- شهادت امام جعفر صادق (ع)
- ولادت حضرت معصومه (س)
- روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی (ع) (شاهچراغ)
- ولادت امام رضا (ع)
- روز زیارتی خاص امام رضا (ع)
- شهادت امام جواد (ع)
- سالروز ازدواج امیرالمومنین (ع) و حضرت زهرا (س)
- شهادت امام محمد باقر (ع)
- روز عرفه
- شهادت جناب مسلم بن عقیل و جناب هانی بن عروه
- عید سعید قربان
- ولادت امام علی النقی (ع)
- عید غدیر خم
- روز مباهله
خطبههایی را که زینب ساز کرد
مشت دشمن، پیش مردم باز کرد
مستی شب رفت و روز آمد پدید
خود از آن مستی به هوش آمد یزید
زینب، آن گردون عصمت را قمر
از فروغش، مهر رخشان، جلوهگر
مام را در صورت و معنی، نشان
فاطمه در هیأت زینب، عیان
روز آدینه یزید زشتنام
رفت سوی مسجد مشهور شام
داد فرمان، منبری بگْذاشتند
خود خطیبی را بر آن واداشتند
آه! چشم خامهام، خونبار شد
کار محنتنامهام، دشوار شد
دور وارون سپهر نیلفام
داد خاصان را مکان در بزم عام
سرّ حق، سر بر کف و سرگرم سِیر
هم ز خود بیگانه گشته، هم ز غیر
بر سر سوداییاش، سودای دوست
سر به کف بگْرفته و جویای دوست
سر حسین، چو در مجلس شراب رسید
فغان اهل حریمش به آفتاب رسید
هنوز خاک عزا، باد میکند بر سر
از آن خزان که به گلگشت بوتراب رسید
زینب آمد شام را یک باره ویران کرد و رفت
اهل عالم را ز کار خویش حیران کرد و رفت
از زمین کربلا تا کوفه و شام خراب
هر کجا بنهاد پا فتحی نمایان کرد و رفت
مبهوتم از نظاره ظرف طلای تو
اینجا چرا کشیده شده ماجرای تو
تا این که جای بهتر از اینجا مکان کنی
دامن گرفتهاند یتیمان، برای تو
ندانى که خاتون در آن دم چه دید
که چون صبح صادق، گریبان درید
سرى همچو خور، دید در طشت زر
دهانى چو غنچه، لبى چون شکر
یکی اینسان، یکی اینگونه باید
که شام و کوفه را رسوا نماید
ببین پیشانی زینب شکسته
بگو اخت المصائب لب گشاید
آنَک سر امیر، به «دار الاماره» بود
طشت طلا، محلّ طواف ستاره بود
در گوشهای ز مجلس ظلمانی یزید
بهت غریب دختر بیگوشواره بود
خونمرثیهات که بر لب آمد
گفتند دوباره زینب آمد
آتش به تبار کوفه افتاد
خورشید شکفته در شب آمد
-
ما را دنبال کنید!