به به چه گلی چشم و دلت فاطمه روشن

آرامش زیبای دو دریاست نگاهش این دختر آرام و صبوری که رسیده از شوق، علی سفره به اندازۀ یک شهر انداخت، به شکرانۀ نوری که رسیده کاشانۀ اهل دل و میخانۀ هستی دنیا و سماوات و عوالم همه روشن عطر خوش او پر شده در شهر مدینه به به چه گلی! چشم و دلت فاطمه! روشن