امام رضا (ع) هر خاکی همچون مردار، خون و ذبح شده بی‌نام خدا حرام است، مگر خاک قبر حسین (ع) که درمان هر درد است.[1]

امام صادق (ع) در خاک قبر حسین (ع) شفای هر درد است و آن دوای بزرگتر است.[2]

امام صادق (ع) سجده بر تربت حسین (ع) حجاب‌های هفتگانه را کنار می‌زند.[3]

امام صادق (ع) کام فرزندان خود را با تربت حسین (ع) بردارید که این تربت امان است.[4]

امام صادق (ع) در خاک قبر حسین (ع) شفا است، حتی اگر به اندازه سر میل (میلی که با آن سرمه می‌کشند) باشد.[5]

امام صادق (ع): کسی که بیماری بر او عارض شده باشد، قبل از خوردن هر دارویی، تربت قبر امام حسین (ع) را بخورد، خداوند منان او را از آن مرض شفا می‌دهد، مگر از مرگ.[6]

امام رضا (ع): تربت امام حسین-علیه‌السلام- به اذن خدا موجب حفظ مال می‌باشد.[7]

امام صادق (ع): هرگاه از سلطان و حاکمی ترس داشتی، یا ترس دیگری در تو پیدا شد، از منزل بیرون بیا، در حالی که تربت حسین (ع) را همراه داری. چون آن را بر می‌داری بگو: خدایا این تربت قبر حسین (ع) ولی و فرزند ولی توست که به منظور حفظ از آنچه خوف دارم برداشته‌ام.[8]

امام صادق (ع) تربت امام حسین (ع) شفای درد است مگر در سه حالت که تربت فاسد گشته و اثر خود را از دست می‌دهد

الف) آنچه که با تربت مخلوط می‌گردد شبههناک یا آلوده باشد

ب) مصرف کننده تربت اعتقاد به شفای تربت نداشته و یا تردید داشته باشد

ج) شیاطین و یا اجنه (جن‌ها) از اهل کفر تربت را مسح نموده و آن را فاسد کنند.

پس برای سالم ماندن تربت می‌بایست پس از دریافت، آن را پنهان کرد و بر آن نام پروردگار را بسیار خواند و دمید.[9]