کاروان بازگشته است؛ با تمام دردها و داغ ها.

کاروانى که اشک‌هایش عطش على اصغر علیه السلام را تازه میکند؛ کاروانى که خیمه‌هاى سوخته­‌اش را به بادها سپرد تا شعله بیدارى همیشگى جهان باشد.

کاروانیان، بازماندگان آن حادثه تلخ اند. از شام رسیده اند تا جراحت گلوهاى بریده شده را با فریادهاى بیدارگرشان مرهم شوند؛ تا با قامتى خمیده، استوارى کوه را به سخره بگیرند در زمینى که چهل روز است طعم تازیانه، لب هاى ترک خورده­‌اش را به خون کشیده.

چیزى عوض نشده­‌است.

هنوز از خاک، صداى شیون کودکان زخم خورده مى‌­آید.

هنوز شیهه اسبان بى سوار، از زیر سنگ ریزه ها به گوش مى­‌رسد.

زمین، رقص خون بر شمشیر را از یاد نبرده­‌است.

خاک، علم‌هاى افتاده را بر دوش مى­‌کشد؛ با سینه‌اى گدازان از داغ هفتاد و دو بهار در خون تپیده.

اینجا سرزمین لاله‌هاى سیلى خورده آفتاب است؛ سرزمین دشنام‌هاى پیاپى، فرود آمده در تار و پود خاک.

صداى «هل من ناصر ینصرنى»، هنوز در گوش ریگ هاى بیابان جارى است.

حماسه هنوز به پایان نرسیده‌­است.

وادى به وادى، گستره صبر را دویده و چهل روز رنج آوارگى و اسارت را به دوش کشیده­‌است.

بازگشته است تا گمشده‌اش را از بین نیزه‌ها، از میان خیمه‌هاى خاکستر به تاراج داده، از لابه لاى بدن هاى به سُمّ اسبان کوبیده شده بیابد.

آمده است تا مظلومیت چهل ساله اش را بر سینه کبود دشت مویه کند با قامتى از کمان خمیده‌تر و چهره‌اى از مصیبت در هم شکسته.

زینب علیهاالسلام است که این چنین گودال‌ها را جست وجو مى­‌کند.

بانویى که چهل غروب، زخم هزار ساله‌اش را ضجه زده­‌است و اکنون با اشک هایش، فرات را به تکاپو درآورده. بغض فریادهایش، سکوت را به فراموشى مى­‌سپارد و خواب تاریخ را مى­‌آشوبد.

هر چند دیگر نایى برایش باقى نمانده­‌است، آمده تا عاشورا را با خطبه‌هاى همیشه جاویدش ماندگار کند.

مى­‌خواهد از تمام شمشیرها، از تمام نیزه‌هاى در گلو رفته انتقام بگیرد.

وقتش رسیده‌­است که حقیقت آشکار شود؛ با رساترین فریاد.

چهل روز از خاموشى لب هاى عطشناک مى‌­گذرد و اکنون وارثان آن داغ را باید که منادى حق شوند.

خاطره‌اى تلخ، روى دست تاریخ شعله مى­‌کشد و حرف هاى ناگفته، گلوى لحظه ها را در هم مى‌فشارد. اکنون باید پیراهن چاک چاک خورشید را علم کرد، تا قلب‌ها را بسوزاند، تا چشم‌هاى به خواب غفلت رفته را بیدار کند.

زینب علیهاالسلام برمى­‌خیزد و غبار فراموشى از شانه عاشورا، به زمین مى­‌ریزد.