به راستی چرا آن‌گونه که از تاریخ برمی‌آید مردم کوفه على‌رغم دعوت اولیه از سیدالشهدا علیه‌السلام از یارى و همراهى حضرت نه تنها سر باز زدند بلکه در کنار دشمنان امام (ع) قرار گرفتند؟ در مراحل تاریخى پیش از عاشورا و پس‌ از آن نیز چنین رفتارهایى را از مردم کوفه در تاریخ سراغ داریم. آیا به‌ راستی متن مردم کوفه و توده آنان چنان‌که معروف است، همین‌گونه بوده‌اند و آیا به راستی در کربلا کسانی‌ که در مقابل امام حسین (ع) شمشیر کشیدند، همه از بدنه و متن اصلى مردم کوفه بودند؟ برخى صاحب‌نظران چنین نگاهى به کوفه ندارند ولی نگاهی که نوعاً به مردم کوفه مى‌شود همان است که در اذهان عمومى نیز وجود دارد. مقاله‌اى که پیش روى دارید از همین منظر معروف به مردم کوفه نگریسته است.

نویسنده در مقاله خود، در پى یافتن پاسخ مستدل به این پرسش است که چه عوامل و زمینه‌هایى در جامعه و آحاد مردم کوفه، سبب جدایى آنان از یاری‌ رساندن سیدالشهدا (ع) شده است. وى پیشینه مردم کوفه قبل از حادثه کربلا را بى‌وفایى، جهاد گریزى و تن دادن به ننگى که با شهادت امیرالمؤمنین (ع) و امام مجتبى (ع) دامن‌گیرشان شده مى‌داند. نویسنده علل و عوامل ریزش کوفیان از گرد امام حسین (ع) را دنیاخواهى، وحشت از اختناق امویان، وابستگى مردم به حکومت، تابع احساسات بودن، نظام‌ناپذیرى کوفیان و ابن‌الوقت بودن آنان مى‌داند و براى نمونه، سه مصداق را نیز بازگو می‌کند.

لینک دانلود مقاله:

رفتارشناسی_مردم_کوفه_در_نهضت_حسینی.pdf