در غم به شهادت رسیدن مظلومانه امام حسین و یارانش بین دو نهر آب با لبانی تشنه نه فقط آدمیان بلکه تمام ذرات عالم وجود از خاک، آب، جن و ملک و تمام هفت آسمان و زمین گریستند و ناله‌ی عزا سر دادند که زچه رو بهترین خلق خدا روی زمین، امام و حجت او بر مردم، کسی که پیامبر مدام او را در آغوش می­گرفت و می­فرمود: خدا دوست می­دارد کسی را که حسین (علیه السلام)را دوست بدارد[1]این گونه درآن بیابان غربت با خانواده‌اش محاصره شد و آب را که مهریه‌ی مادرش صدیقه‌ی کبری سلام الله علیها بود بر او بستند و در آخر هم او را به شهادت رساندند و خانواده‌اش را به اسیری بردند!

پس از شهادت امام حسین (ع) تمام ملائکه به گریه افتادند و خدا را ندا دادند: که پروردگارا! آیا قاتلین بهترین بندگانت، و زاده اشرف برگزیدگانت را بحال خود وامیگذارى؟ خداوند به آنها وحى فرستاد که اى فرشتگان من آرام گیرید. به عزت و جلالم سوگند، از آنها انتقام خواهم گرفت هر چند بعد از گذشت زمان ها باشد. آنگاه پروردگار عالم امامان اولاد امام حسین (ع)را به آنها نشان داد و فرشتگان مسرور گشتند. یکى از آنها ایستاده بود و نماز می­گذارد. خداوند فرمود:

بِذلِکَ الْقائِمُ‏ انْتَقِمُ‏ مِنْهُم[2]، یعنى با این قائم از آنها انتقام میگیرم.

در روایات ما یکی از روز هایی که احتمال ظهور مولای ما حضرت مهدی (ع) در آن وارد شده روز عاشوراست[3]آن هنگام که آن حضرت بیایند ابتدا خود را به جهانیان معرفی می­کنند جالب است که امام زمان ما خودشان را به عالمیان به نام جد غریبشان اباعبدالله (ع)معرفی می­کنند وتکیه می­زنند به خانه ی کعبه وندا سر می­دهند که: ألا یا أهل‏ العالم‏ إن جدّی الحسین قتلوه عطشانا[4] یعنی ای اهل عالم آگاه باشید که من همان کسی هستم که جدش حسین (ع)را تشنه به قتل رساندند. آری امام زمان (ع)دراین دوران خیلی غم جدشان حسین (ع)را به دوش می­کشند آنگونه که خود خطاب به اباعبدالله (ع) می­فرمایند: اگر زمان یاری نکردکه بیایم و برای دفاع از

تو بجنگم اکنون در این زمان هر صبح وشام برای تو ندبه می­کنم واگر اشک چشمم تمام شود برای تو خون گریه می­کنم.[5]

 حضرت حجت بن الحسن العسکری (ع)این گونه غصه دار مصیبت وارده به آن حضرت هستند پس مژده ی ظهور آن حضرت تسلی است بر دل غمدیده شان. در روایات داریم که ایشان هنگام ظهورشان همانطور که زمین کاملا از ظلم وجور پرشده است آن را پر از عدل وداد می­کنند و حق مظلوم را از ظالم می­گیرند و زمین را گلستانی می­کنند طوری که مردم فقیری را نمی­یابند که به او صدقه دهند.[6]

ایشان تمام گنج های زمین را از دل آن بیرون می­آورند و خطاب به مردم می­فرمایند: بیائید و اموالى را که بخاطر آن به جان هم افتاده و رشته خویشاوندى خود را از هم گسستید و خونریزی‌ها مى‏کردید، و مرتکب محرمات الهى می­شدید از من بگیرید...[7]

یکی از چیز هایی که ما در زیارت عاشورا از خدا می­خواهیم این است که گرفتن حق امام حسین (ع)وخون خواهی ایشان همراه با امام عصر (ع)را که هدایتگر و یاری شده از جانب خدا هست را به ما روزی کند.[8]

پس به امید آن روزی که در رکاب امام عصر (ع)با پرچم یا لثارات الحسین (ع)باشیم دست به دعا برمی­داریم واز خدا می­خواهیم که پروردگارا قوم حضرت موسی (ع)نالان و مضطرب شدند و برای آمدن حضرت موسی دعا کردند و تو آن حضرت را رساندی[9]، حال ما امت آخرین پیامبرت و برگزیده‌ی خلقت، ما سیاه‌پوشان عزای حسینت از تو می­خواهیم که فرج امام زمان ما را برسانی و دل غم دیده‌ی آن حضرت را با مژده‌ی فرجش شاد بگردانی.

اللَّهُمَ‏ رَبَ‏ الْحُسَیْنِ‏ اشْفِ‏ صَدْرَ الْحُسَیْنِ‏، اللَّهُمَّ رَبَّ الْحُسَیْنِ اطْلُبْ بِدَمِ الْحُسَیْنِ، اللَّهُمَّ رَبَّ الْحُسَیْنِ انْتَقِمْ مِمَّنْ رَضِیَ بِقَتْلِ الْحُسَیْنِ، اللَّهُمَّ رَبَّ الْحُسَیْنِ انْتَقِمْ مِمَّنْ خَالَفَ الْحُسَیْنَ، اللَّهُمَّ رَبَّ الْحُسَیْنِ انْتَقِمْ مِمَّنْ فَرِحَ بِقَتْلِ الْحُسَیْن.[10]

[1]  قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْنٍ أَحَبَ‏ اللَّهُ‏ مَنْ‏ أَحَبَ‏ حُسَیْناً حُسَیْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاطِ. (بحار الأنوار،ج‏43، ص: 261)

[2] مهدى موعود ( ترجمه جلد 51 بحار الأنوار) ؛ متن ؛ ص  229 

[3] الغیبه(النعمانی)ترجمه فهری،متن،ص 331

[4]إلزام الناصب فی إثبات الحجه الغائب عجل الله تعالى فرجه الشریف، ج‏2، ص: 233

[5] المزار الکبیر (لابن المشهدی)، ص: 501 (فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِی‏ الدُّهُورُ، وَ عَاقَنِی عَنْ نَصْرِکَ الْمَقْدُورُ، وَ لَمْ أَکُنْ لِمَنْ حَارَبَکَ مُحَارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَکَ الْعَدَاوَهَ مُنَاصِباً، فَلَأَنْدُبَنَّکَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً، وَ لَأَبْکِیَنَّ عَلَیْکَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً، حَسْرَهً عَلَیْکَ وَ تَأَسُّفاً عَلَى مَا دَهَاکَ وَ تَلَهُّفاً، حَتَّى أَمُوتَ بِلَوْعَهِالْمُصَابِ وَ غُصَّهِ الِاکْتِیَابِ‏)  

[6] کشف الغمه فی معرفه الأئمه؛ ج‏2 ؛ ص465

[7] مهدى موعود(ترجمه جلد 51 بحار الأنوار)، 1 بحار الأنوار ؛ ج‏43 ؛ ص261

[8] أَنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ‏ ثَارِی‏ مَعَ إِمَامٍ مَهْدِیٍّ هُدًى ظَاهِرٍ نَاطِقٍ بِالْحَقِّ مِنْکُم

[9] کمال الدین / ترجمه کمره‏اى، ج‏1، ص: 249

[10] - کامل الزیارات، ص: 238: قسمتی از زیارت سیدالشهداء علیه السلام: خداوندا، اى پروردگار حسین، شفا بده سینه حسین را، خدایا، اى پروردگار حسین! خون خواهى خون حسین نما، خداوندا اى پروردگار حسین! از کسى که به قتل حسین راضى شد انتقام بکش، خداوندا اى پروردگار حسین! از کسى که مخالفت حسین را نمود انتقام بگیر، خداوندا، اى پروردگار حسین از کسى که کشته شدن حسین او را شاد و مسرور نمود انتقام بگیر...