شمر بن ذی‌الجوشن نامش «شرحبیل» و کنیه‌اش «ابو السابغه»، از طایفه بنی کلاب و از رؤسای هوازن، در جنگ صفین در لشکر امیرالمؤمنین علی (ع) بود و سپس ساکن کوفه شده بود. [1] وی در کربلا نقشی اساسی در شهادت امام حسین (ع) داشت.

با توجه به اینکه فاصلۀ میان محل سکونت شمر در قبیله بنی کلاب تا مدینه نسبتاً زیاد بوده؛ [2] و گزارشی مبنی بر حضور شمر در آن شهر، در منابع تاریخی معتبر دیده نشده است؛ دلیلی بر همبازی بودن آنها در کودکی وجود ندارد.